"Substancje nieorganiczne zawarte w krwi i tkankach wystarczą do wyleczenia wszystkich chorób, które są wyleczalne"
Polski Instytut Biochemii dr. Schuesslera jest odpowiedzią na zapotrzebowanie na polskim rynku – przede wszystkim w zakresie terapii i kształcenia – zarówno pracowników aptek, jak i osób indywidualnych zainteresowanych wspieraniem własnego zdrowia.
Powstał w wyniku współpracy z Institut fuer Biochemie nach Dr. Schuessler Margit Mueller Frahling, u której również przechodziliśmy proces kształcenia i certyfikacji, a która do dziś jest naszym mentorem.
Biochemia dr. Schuesslera święci od ponad 100 lat triumfy jako ważna metoda terapeutyczna nie tylko w Niemczech – zarówno jako terapia samodzielna, a także jako uzupełnienie tradycyjnego leczenia.
Naszą misją jest, by również w Polsce propagować wiedzę z zakresu biochemii dr. Schuesslera. Dlatego też organizujemy prelekcje, szkolenia oraz warsztaty wyjazdowe.
Biochemia dr. Schuesslera święci od ponad 100 lat triumfy jako ważna metoda terapeutyczna nie tylko w Niemczech – zarówno jako terapia samodzielna, a także jako uzupełnienie tradycyjnego leczenia.
Naszą misją jest, by również w Polsce propagować wiedzę z zakresu biochemii dr. Schuesslera. Dlatego też organizujemy prelekcje, szkolenia oraz warsztaty wyjazdowe.
Dowiedz się więcej o szkoleniu!
Poznaj zasady i szczegóły
Wg Kurta Hickethiera biochemia oznacza "naukę o składzie minerałowym istot żywych, ich przemianach oraz uzupełnieniach metabolicznych koniecznych do życia. Krótko mówiąc – naukę o minerałach".
Minerały są nieodzowne do życia – wspierają metabolizm, stymulują przewodzenie impulsów nerwowych, skurcze mięśni, są częścią składową substancji organicznych takich, jak enzymy, hemoglobina i ATP.
Dr Wilhelm Heinrich Schuessler (1821-1898) początkowo leczył pacjentów homeopatią, jednak to metoda wymagająca ogromnych ilości (dziś około 1500) specyfików. Wyszedł z założenia, że musi istnieć prostszy sposób leczenia, połączył więc swą wiedzę homeopatyczną z doświadczeniem i ówcześnie aktualnymi badaniami.
Zainspirowany pracami niderlandzkiego profesora Jacoba Moleschotta, szczególnie napisanego w 1852r dzieła: "Kreislauf des Lebens" oraz czwartego wydania "Patologii komórkowej" Rudolfa Virchowa, odkrył jako pierwszy konieczność właściwego dostarczania minerałów do organizmu. Wyszedł z założenia, że "nasycony" nimi organizm nie popadnie w chorobę.
Stosował przy tym wprowadzone przez Justusa von Liebling "prawo minimum", który będąc naukowcem zajmującym się agrochemią stwierdził, że wzrastanie rośliny jest zawsze uzależnione od elementu, którego jest najmniej. To samo dzieje się z człowiekiem. Doustne stosowanie soli mineralnych przywracało zaburzoną w organizmie równowagę soli tkankowych, regulowało metabolizm komórek i odgrywało ważną rolę w procesie zdrowienia.
Sole dr Schuesslera są potencjonowane – tak spreparowane, by dotrzeć bezpośrednio do chorych komórek. Minerały rozdzielił na budulcowe i czynne (pomocnicze, energetyczne). Ich zadaniem jest m.in. pobudzenie ludzkiego organizmu do efektywnego wchłaniania brakujących soli z pokarmu i lepszego wykorzystania ich w tkankach. Są swego rodzaju "nośnikiem".
Zdecydowanie zaprzeczał, by jego metoda miała cokolwiek wspólnego z homeopatią. Rozcieranie nieorganicznych soli mineralnych miało na celu otrzymanie pojedynczych molekuł, które byłyby wchłaniane już w śluzówce jamy ustnej. Dr Schuessler podkreślał, że była to inna droga wchłaniania substancji niż przez jelita. Im mniejsza dawka, tym – zdaniem dr Schuesslera – bardziej skuteczna. Założenie jest zgodne z teorią dążenia organizmu do homeostazy.
Biochemia dr Schuesslera opiera się na połączeniu minerałów (obecnych w ludzkich komórkach i tkankach) opartym na zasadzie opozycyjnie naładowanych jonów. Wyróżniamy konfiguracje sodowo-chlorowe, sodowo-fosforowe, sodowo-siarkowe. Dr Schuessler określał je jako "nieorganiczne elementy organicznej materii" w ludzkim ciele.
Wyodrębnił 12 podstawowych związków minerałowych nazywanych solami dr Schuesslera:
Nr. 1 Calcium Fluoratum (fluorek wapnia)
Nr. 2 Calcium Phosphoricum (fosforan wapnia)
Nr. 3 Ferrum Phosphoricum (fosforan żelaza)
Nr. 4 Kalium Chloratum (chlorek potasu)
Nr. 5 Kalium Phosphoricum (fosforan potasu)
Nr. 6 Kalium Sulfuricum (siarczan potasu)
Nr. 7 Magnesium Phosphoricum (fosforan magnezu)
Nr. 8 Natrium Chloratum (chlorek sodu)
Nr. 9 Natrium Phosphoricum (fosforan sodu)
Nr. 10 Natrium Sulfuricum (siarczan sodu)
Nr. 11 Silicea (kwas krzemowy)
Nr. 12 Calcium Sulfuricum (siarczan wapnia)
Oraz 13 soli dodatkowych:
Nr. 13 Kalium Arsenicosum
Nr. 14 Kalium Bromatum
Nr. 15 Kalium Bromatum
Nr. 16 Lithium Chloratum
Nr. 17 Manganum Sulfuricum
Nr. 18 Calcium Sulfuratum
Nr. 19 Cuprum Arsenicosum
Nr. 20 Kalium Aluminium Sulfuricum
Nr. 21 Zincum Chloratum
Nr. 22 Calcium Carbonicum
Nr. 23 Natrium Bicarbonicum
Nr. 24 Arsenum Jodatum
Nr. 25 Aurum Chloratum Natronatum
Minerały są nieodzowne do życia – wspierają metabolizm, stymulują przewodzenie impulsów nerwowych, skurcze mięśni, są częścią składową substancji organicznych takich, jak enzymy, hemoglobina i ATP.
Dr Wilhelm Heinrich Schuessler (1821-1898) początkowo leczył pacjentów homeopatią, jednak to metoda wymagająca ogromnych ilości (dziś około 1500) specyfików. Wyszedł z założenia, że musi istnieć prostszy sposób leczenia, połączył więc swą wiedzę homeopatyczną z doświadczeniem i ówcześnie aktualnymi badaniami.
Zainspirowany pracami niderlandzkiego profesora Jacoba Moleschotta, szczególnie napisanego w 1852r dzieła: "Kreislauf des Lebens" oraz czwartego wydania "Patologii komórkowej" Rudolfa Virchowa, odkrył jako pierwszy konieczność właściwego dostarczania minerałów do organizmu. Wyszedł z założenia, że "nasycony" nimi organizm nie popadnie w chorobę.
Stosował przy tym wprowadzone przez Justusa von Liebling "prawo minimum", który będąc naukowcem zajmującym się agrochemią stwierdził, że wzrastanie rośliny jest zawsze uzależnione od elementu, którego jest najmniej. To samo dzieje się z człowiekiem. Doustne stosowanie soli mineralnych przywracało zaburzoną w organizmie równowagę soli tkankowych, regulowało metabolizm komórek i odgrywało ważną rolę w procesie zdrowienia.
Sole dr Schuesslera są potencjonowane – tak spreparowane, by dotrzeć bezpośrednio do chorych komórek. Minerały rozdzielił na budulcowe i czynne (pomocnicze, energetyczne). Ich zadaniem jest m.in. pobudzenie ludzkiego organizmu do efektywnego wchłaniania brakujących soli z pokarmu i lepszego wykorzystania ich w tkankach. Są swego rodzaju "nośnikiem".
Zdecydowanie zaprzeczał, by jego metoda miała cokolwiek wspólnego z homeopatią. Rozcieranie nieorganicznych soli mineralnych miało na celu otrzymanie pojedynczych molekuł, które byłyby wchłaniane już w śluzówce jamy ustnej. Dr Schuessler podkreślał, że była to inna droga wchłaniania substancji niż przez jelita. Im mniejsza dawka, tym – zdaniem dr Schuesslera – bardziej skuteczna. Założenie jest zgodne z teorią dążenia organizmu do homeostazy.
Biochemia dr Schuesslera opiera się na połączeniu minerałów (obecnych w ludzkich komórkach i tkankach) opartym na zasadzie opozycyjnie naładowanych jonów. Wyróżniamy konfiguracje sodowo-chlorowe, sodowo-fosforowe, sodowo-siarkowe. Dr Schuessler określał je jako "nieorganiczne elementy organicznej materii" w ludzkim ciele.
Wyodrębnił 12 podstawowych związków minerałowych nazywanych solami dr Schuesslera:
Nr. 1 Calcium Fluoratum (fluorek wapnia)
Nr. 2 Calcium Phosphoricum (fosforan wapnia)
Nr. 3 Ferrum Phosphoricum (fosforan żelaza)
Nr. 4 Kalium Chloratum (chlorek potasu)
Nr. 5 Kalium Phosphoricum (fosforan potasu)
Nr. 6 Kalium Sulfuricum (siarczan potasu)
Nr. 7 Magnesium Phosphoricum (fosforan magnezu)
Nr. 8 Natrium Chloratum (chlorek sodu)
Nr. 9 Natrium Phosphoricum (fosforan sodu)
Nr. 10 Natrium Sulfuricum (siarczan sodu)
Nr. 11 Silicea (kwas krzemowy)
Nr. 12 Calcium Sulfuricum (siarczan wapnia)
Oraz 13 soli dodatkowych:
Nr. 13 Kalium Arsenicosum
Nr. 14 Kalium Bromatum
Nr. 15 Kalium Bromatum
Nr. 16 Lithium Chloratum
Nr. 17 Manganum Sulfuricum
Nr. 18 Calcium Sulfuratum
Nr. 19 Cuprum Arsenicosum
Nr. 20 Kalium Aluminium Sulfuricum
Nr. 21 Zincum Chloratum
Nr. 22 Calcium Carbonicum
Nr. 23 Natrium Bicarbonicum
Nr. 24 Arsenum Jodatum
Nr. 25 Aurum Chloratum Natronatum
Propozycje kuracji na tej stronie nie zastąpią porady u wykwalifikowanego konsultanta i indywidualnego doboru soli minerałowych!
Dołożyliśmy wszelkich starań, by możliwie ujednolicić procedury stosowania (w oparciu o literaturę fachową oraz doświadczenie naszych mentorów, jak i nasze własne).
Moją propozycją podawania preparatów Schuesslera jest wymieszanie dziennej porcji soli Schuesslera w 1l. wody i popijanie małymi łykami przez cały dzień – godzinę po jedzeniu lub pół godziny przed jedzeniem.
Pamiętajmy:
Indywidualne dawkowanie – na podstawie szczegółowego wywiadu i analizy twarzy ustala konsultant.
Możliwa jest konsultacja on-line – czas trwania: 60 min, koszt: 250 zł.
Sole Schuesslera bez glutenu i/lub laktozy. Laktoza jest najczęściej stosowanym nośnikiem w preparatach Schuesslera – powoduje łatwe rozpuszczanie i słodki smak (lubiany przez dzieci). Idąc jednak za potrzebami konsumentów – stosowane są inne nośniki.
Podobnie sprawa ma się z glutenem – mimo, że jego ilość w tabletkach i globulkach jest znikoma, producenci stosują także zamienniki w postaci skrobi ziemniaczanej.
Co oznaczając potencje?
Termin potencjonowania został wprowadzony przez twórcę homeopatii – Samuela Hahnemanna. Oznacza rozcieńczenie pierwotnej substancji i rozcieranie bądź wstrząsanie oraz połączenie jej z nośnikiem. Im wyższa potencja, a więc mniejsze stężenie substancji czynnej – tym preparat jest silniejszy.
Warto mieć jednak na uwadze, że biochemia dr Schuesslera różni się od homeopatii tym, że "nie leczymy podobnego podobnym" (similia similibus curentur), lecz preparaty zawierają określone połączenia minerałowe w określonej potencją ilości.
Molekuły substancji wchłaniane są już w jamie ustnej wspierając proces leczenia. Należy mieć na uwadze, że minerały dr Schuesslera SĄ SUBSTANCJĄ FUNKCJONALNĄ, A NIE – BUDULCOWĄ!
Występują najczęściej w potencjach D3 do D12, przy czym D12 stosowana jest w przypadku minerałów słabo rozpuszczalnych w wodzie (Nr.1, Nr.3 i Nr.11).
Dołożyliśmy wszelkich starań, by możliwie ujednolicić procedury stosowania (w oparciu o literaturę fachową oraz doświadczenie naszych mentorów, jak i nasze własne).
Moją propozycją podawania preparatów Schuesslera jest wymieszanie dziennej porcji soli Schuesslera w 1l. wody i popijanie małymi łykami przez cały dzień – godzinę po jedzeniu lub pół godziny przed jedzeniem.
Pamiętajmy:
- aby dodatkowo wypijać min. litr czystej wody.
- aby preparat nie miał kontaktu z metalem (nie mieszamy tradycyjną łyżeczką, nie stosujemy aluminiowych termosów). Lepszym rozwiązaniem jest szkło lub ew. certyfikowany plastik.
- tabletki, granulki, krople można stosować bez rozcieńczania, powoli rozpuszczając w jamie ustnej.
Indywidualne dawkowanie – na podstawie szczegółowego wywiadu i analizy twarzy ustala konsultant.
Możliwa jest konsultacja on-line – czas trwania: 60 min, koszt: 250 zł.
Sole Schuesslera bez glutenu i/lub laktozy. Laktoza jest najczęściej stosowanym nośnikiem w preparatach Schuesslera – powoduje łatwe rozpuszczanie i słodki smak (lubiany przez dzieci). Idąc jednak za potrzebami konsumentów – stosowane są inne nośniki.
Podobnie sprawa ma się z glutenem – mimo, że jego ilość w tabletkach i globulkach jest znikoma, producenci stosują także zamienniki w postaci skrobi ziemniaczanej.
Co oznaczając potencje?
Termin potencjonowania został wprowadzony przez twórcę homeopatii – Samuela Hahnemanna. Oznacza rozcieńczenie pierwotnej substancji i rozcieranie bądź wstrząsanie oraz połączenie jej z nośnikiem. Im wyższa potencja, a więc mniejsze stężenie substancji czynnej – tym preparat jest silniejszy.
Warto mieć jednak na uwadze, że biochemia dr Schuesslera różni się od homeopatii tym, że "nie leczymy podobnego podobnym" (similia similibus curentur), lecz preparaty zawierają określone połączenia minerałowe w określonej potencją ilości.
Molekuły substancji wchłaniane są już w jamie ustnej wspierając proces leczenia. Należy mieć na uwadze, że minerały dr Schuesslera SĄ SUBSTANCJĄ FUNKCJONALNĄ, A NIE – BUDULCOWĄ!
Występują najczęściej w potencjach D3 do D12, przy czym D12 stosowana jest w przypadku minerałów słabo rozpuszczalnych w wodzie (Nr.1, Nr.3 i Nr.11).
- Dla dzieci
Sole wspierające dziecięcy układ immunologiczny
Ponieważ układ odpornościowy dziecka musi się wykształcić, nic dziwnego, że podatny jest na zimowe infekcje. O ile "przechorowanie" większości dziecięcych chorób w okresie żłobka, czy przedszkola jest wskazane, powoduje stres związany z absencją w wieku szkolnym.
By zapobiegać dziecięcym infekcjom lub złagodzić już istniejące poleca się w ilości 2-3 tabl. następujących soli:
Nr. 3 (Ferrum phosphoricum),
Nr. 7 (Magnesium phosphoricum),
Nr. 10 (Natrium sulfuricum)
- Kuracje odchudzające
Ważnym kryterium jest pomiar pasa (np. waga sportowców wg BMI może wskazywać nadwagę). Polecam obliczyć wagę wg Waist-to-Height-Ratio (stosunek obwodu talii do wzrostu). Badania dowodzą, że zbytnia ilość tłuszczu w talii stwarza ryzyko chorób cywilizacyjnych.
Sole Schuesslera wspierające odchudzanie:
Nr. 4 (Kalium chloratum)
Nr. 5 (Kalium phosphoricum),
Nr. 7 (Magnesium phosphoricum)
Nr. 8 (Natrium chloratum)
Nr. 9 (Natrium phosphoricum)
Nr. 10 (Natrium sulfuricum)
Nr. 11 (Silicea)
- Dla sportowców
Nr. 1 (Calcium fluoratum)
Nr. 2 (Calcium phosphoricum)
Nr. 3 (Ferrum phosphoricum)
Nr. 5 (Kalium phosphoricum),
Nr. 6 (Kalium sulfuricum)
Nr. 7 (Magnesium phosphoricum)
Nr. 8 (Natrium chloratum)
- Skóra, włosy, paznokcie
Proces starzenia się również nie pozostawia "ludzkiego opakowania" obojętnym.
Tutaj, oprócz preparatów stosowanych wewnętrznie, poleca się okłady, toniki, kremy, maści.
Nr. 1 (Calcium fluoratum)
Nr. 8 (Natrium chloratum)
Nr. 11 (Silicea)
- Podczas ciąży, porodu, karmienia
Nr. 1 (Calcium fluoratum)
Nr. 2 (Calcium phosphoricum)
Nr. 3 (Ferrum phosphoricum)
Nr. 5 (Kalium phosphoricum),
Nr. 7 (Magnesium phosphoricum)
Nr. 8 (Natrium chloratum)
Nr. 11 (Silicea)
- Dysfunkcje psychiczne
Nr. 2 (Calcium phosphoricum)
Nr. 3 (Ferrum phosphoricum)
Nr. 5 (Kalium phosphoricum),
Nr. 7 (Magnesium phosphoricum)
Nr. 11 (Silicea)
Nr. 1 Calcium fluoratum
Tkanka łączna, skóra, stawy, ścięgna
Nr. 2 Calcium phosphoricum
Kości i zęby
Nr. 3 Ferrum phosphoricum
Pierwsza pomoc, krew, układ immunologiczny
Nr. 4 Kalium chloratum
Śluzówki i gruczoły
Nr. 5 Kalium phosphoricum
Psychika i układ nerwowy
Nr. 6 Kalium sulfuricum
Odtruwanie
Nr. 7 Magnesium phosphoricum
Nerwy i mięśnie
Nr. 8 Natrium chloratum
Gospodarka wodna
Nr. 9 Natrium phosphoricum
Równowaga kwasowo-zasadowa
Nr. 10 Natrium sulfuricum
Wydalanie
Nr. 11 Silicea
Tkanka łączna, skóra, włosy, paznokcie
Nr. 12 Calcium sulfuricum
Stawy, sól dynamiki
Instytucja szkoleniowa wpisana do Rejestru Instytucji Szkoleniowych pod nr ewidencyjnym: 2.02/00223/2020
Skontaktuj się z nami:
+48 604 610 097
kontakt@pibs.pl
kontakt@pibs.pl